Nog meer bedrijvigheid dan gewoonlijk bij MIROM dezer dagen, want naast ons eigen personeel loopt de site ook vol technici en ingenieurs van 20 à 30 andere bedrijven. Niet om de ovens op te stoken, want die liggen tijdelijk stil. De drukte heeft te maken met het jaarlijks onderhoud en omdat er dit keer heel wat onderhouds- en herstellingswerken samenvallen, is het nog iets hectischer dan anders.
Een van de bedrijven die in Roeselare is neergestreken is Eyckmans uit Westerlo. Drie werknemers van de firma vertoeven enkele dagen in Roeselare voor verschillende taken. "We komen onder meer de rails van de rolbrug repareren en in de schrootbunker staat er een betonherstelling op het programma", legt Jef Van den Eynde uit, die samen met zijn collega's Koen Braekmans en Jimmy Schellens even tijd uittrekt voor een gesprek. Het meest opvallende op het to-dolijstje van het trio is evenwel de inspectie van de schouw: extern én intern. "We gaan langs de ladder aan de buitenkant naar boven, kruipen er langs boven in en keren dan langs de binnenkant terug", beschrijft Jef het traject. "Onderweg controleren we alles, nemen we foto's, checken we de bliksemafleider en controleren we de staat van de binnenkant."
Eyckmans is een van de weinige bedrijven die over die expertise beschikt en dus worden ze overal gevraagd. België, Nederland, Frankrijk, maar Jef werkte ook al in Colombia en Tunesië. "De laatste tijd doen we veel renovaties van bakstenen schoorstenen in Nederland", legt Koen uit. "Daar mogen ze er geen enkele meer afbreken omwille van het industrieel erfgoed. In België komt dat ook steeds vaker voor."
Is dat een gevaarlijke job, zo op en in schoorstenen klimmen? "Het is op de hoogte hé en we krijgen niet voor niets een gevarenpremie", lacht Koen Braekmans, die de inspectie in Roeselare dit jaar uitvoert. "Maar eigenlijk valt het goed mee als je het juist doet. Ik heb nog dakwerken gedaan en dat vind ik eigenlijk gevaarlijker." Het is ook niet dat er ingewikkelde systemen of een complexe uitrusting voor nodig is: klimbeveiliging, een witte overall en een stofmasker. Maar zijn er dan geen vervelende 'neveneffecten'? De geur bijvoorbeeld, of de vuiligheid? "We hebben geen last van stank, maar als je soms in 'den doemp' van een andere schoorsteen zit is het niet echt aangenaam", vertelt Jimmy Schellens. "En soms ga je er wit in en kom je er zwart uit", vult Koen lachend aan.
"Zo'n schoorsteen beweegt ook licht als je bovenaan staat"
Claustrofobie is dan weer geen punt, al heb je wel beter geen hoogtevrees. "De eerste keren dat je zo'n inspectie doet, voelt dat wel raar", geeft Jimmy toe. "Er is soms nogal wat wind en zo'n schoorsteen beweegt ook licht als je bovenaan staat. Zeker bakstenen schouwen. Maar op de duur raak je dat gewend natuurlijk." De schoorsteen van MIROM (beton i.p.v. baksteen en metaal langs binnen) is met haar ruim 60 meter hoogte overigens nog niet 'mega indrukwekkend' voor Jef, Koen en Jimmy. "Heel wat schoorstenen zijn soms 150 tot 160 meter hoog, dus die van MIROM valt nog mee. We werken op allerlei schoorstenen, op koeltorens, zendmasten ... We hebben bijvoorbeeld ook al aan de zendmast van de VRT gewerkt, die is 300 meter hoog."
Maar als ze op of in een schoorsteen werken ... dan laten ze toch wel hun naam achter, juist? "Wel ... dat zou wel eens gebeuren", bekent het trio lachend. En dus vernemen we dat er in een Gentse schoorsteen tegenwoordig 'JIM2019' te lezen staat. Wat er allemaal aan de binnenkant van ònze schoorsteen gekribbeld staat, daar hebben we het raden naar.
Een slechtvalkje genaamd Jef
En dan een slotvraagje: wat nu met die slechtvalk op onze schoorsteen?? "We krijgen wel vaker te maken met roofvogels en zeker ook met slechtvalken", vertelt Jef. "Op een schoorsteen in Gent waren we eens aan het werk toen Natuurpunt kwam om de jongen te ringen. De jongen waren pas uitgevlogen en dat lukte nog niet zo best, dus ik kwam er eentje tegen die een landing had gemaakt op de begane grond. Ik heb dat beestje dan gepakt en aan de mensen van Natuurpunt gegeven met de voorwaarde dat ze mijn naam op de ring gingen zetten (lacht)." Er vliegt dus misschien nog een Jefke rond boven Gent.
En aanvallen, doen ze dat? "Slechtvalken zouden wel rakelings voorbijscheren, maar aanvallen niet echt", aldus Jef. "Kraaien wel, daarvoor is het soms wel uitkijken."
